Kiraz hevenkleri..
Hasan mavi penye şortunun altında çubuk gibi görünen bacaklarını bile şaşırtan bir hızla koşuyordu. Çukurovanın sıcağı artık toprakta ne bir damla su, ne hal bırakmıştı. Sıska vücudunun ucuna kondurulmuş siyah lastikten terliklerini yere sürterken arkasından bolca toz çıkartıyordu çatlamış topraktan. Pamuk hasadı başlayalı çok olmamıştı. Hasan aktığı belli olmayan kanalın diğer yakasına ne ara geçmişti kimse farketmemişti. Pamuk tarlasının içine dalmış koşmaya devam ediyordu. Çukurovanın nemi esmer alnında birikmiş ve az önce geçtiği kanal sakinliğinde şakaklarından akıyordu. İsmail emmi diye bağırıyordu Hasan nefesinin çıkabildiği kadar. Yanından geçtiği annesini görmediği gibi ne seyirtiyon diyişini de duymamıştı. İsmail emmi ne olduğunu anlayamadan Hasan ne oldu, ne seyirtiyon diye sormuştu. İsmail emmi derken tekrar bir seferde nefes almıştı sıska oğlan, sonrasında anlatacağı beş dakikaya yetecek kadar. Bir solukta İsmail emminin kızı Ayşenin göbelekten zehirlendiğini...